Tijd om te ontwaken! Er is geen dag dat ik op hetzelfde uur opsta. 6u, 7u, 8u: als je zo dicht bij het werk woont, kan je extra flexibel zijn.

Mmmmm, zalige douche! Ik verheug me al op de korte fietstocht naar het werk. Een eerste hoogtepunt: de vogels in het Dudenpark die me onderweg op de mooiste liedjes trakteren.

Ik kom helemaal opgeladen toe in Vorst. De dag begint steevast met het groeten van mijn collega’s: stuk voor stuk fijne mensen om mee samen te werken.

Ik heb een stressvolle job, dus ik begin graag kalm aan de dag: administratie, antwoorden op mails, enzovoort. De namiddag is sowieso het meest actieve gedeelte van de werkdag.

Ik ren van meeting naar meeting. Uitgaven checken, contracten afsluiten, projecten opvolgen … Ook met de chefs van de departementen zit ik elke dag samen om problemen op te lossen.

Tijd voor een snelle hap tussen al die meetings door! Ik improviseer een ontbijtje.

Als ik tijd heb en de zon schijnt, profiteer ik ervan om buiten te eten aan de Abdij van Vorst. Ik hou van de natuur, en maak graag ruimte voor een deugddoende pauze.

Omdat we in volle energiecrisis zitten, beantwoord ik voortdurend vragen van collega’s rond verbruik. Zo zoeken we samen naar manieren om onze gas- en elektriciteitsconsumptie te optimaliseren en verkleinen.

Ideeën die worden geopperd om ons verbruik te verkleinen, worden altijd afgetoetst aan de realiteit. Van de verwarming wat lager zetten tot de opbrengst van zonnepanelen: ik vertaal alles naar duidelijke cijfers, zodat we weten wat onze inspanningen opleveren.

Samen met een team van energy managers werk ik aan een energieneutraal beleid voor onze fabriek. Na het verbruik onder de loep te nemen, verkennen we verder de opties voor groene energie.

Het werk zit erop ! Ik spring terug op de fiets, zwaai nog eens naar de wandelaars in het Ter Kamerenbos en zet meteen koers richting sportzaal.

Let’s get ready to rumble! Om 18u30 beginnen de eerste lessen. Vooral het padellen vind ik fantastisch: ik word er elke keer beter in.

Het sporten zit erop ! Als ik nog energie heb, blijf ik altijd nog even plakken voor een drankje en een babbel met vrienden.

Als het bij ons bijna bedtijd is, is het bij mijn ouders in Colombia nog maar namiddag. Ik spreek hen bijna dagelijks, en geef ze een update over het reilen en zeilen in België.

Het klinkt misschien filosofisch, maar voor het slapengaan denk ik altijd even na over mijn dag. Wat ging goed, wat liep fout, waar ben ik dankbaar voor? Zo werk ik niet alleen aan mijn fysieke, maar ook aan mijn mentale gezondheid.

Nu de high van het sporten uitgewerkt is, kan ik rustig in slaap vallen. Klaar voor een nieuwe, productieve dag!